Σύνδρομο ASPERGER: Όρια και κανόνες

Της Μαρέικε Στέιμαν – Κοκκαλίδου*

Όρια

Τα όρια χρειάζονται για διάφορους λόγους:

1. Το παιδί καταλαβαίνει πότε κάνει κάτι καλό και πότε όχι.

2. Τα παιδιά πρέπει να βρουν εμπόδια μπροστά τους για να εξελιχθούν. Χρειάζεται να βιώνουν το πώς να κερδίσουν και το πώς να χάσουν. Δεν είναι καλό τα πράγματα πάντα να γίνονται όπως θέλει το παιδί.

3. Όταν θέσουμε όρια δημιουργούμε σαφήνεια και μπορούν τα παιδιά να είναι ήρεμα. Τα πράγματα είναι έτσι προβλέψιμα στο σπίτι. Ο γονιός δεν θυμώνει πια στα καλά καθούμενα.

4. Προκαλεί ασφάλεια στα παιδιά να βιώνουν ότι ο γονιός έχει τον έλεγχο. Είναι τρομακτικό για ένα παιδί να έχει ένα γονιό που δεν βάζει όρια και κανόνες.

5. Όταν αρχίζουν τα μαθήματα είναι πιο εύκολο για το παιδί όταν έχει ήδη μάθει ότι υπάρχουν υποχρεώσεις.

6.  Το παιδί έχει το δικαίωμα να έχει ήρεμους γονείς που δεν φωνάζουν, όταν κάποια στιγμή δεν αντέχουν άλλο πχ. τη φασαρία. Είναι άδικο απέναντι στο παιδί που ο γονιός αφήνει μια κατάσταση να εξελιχθεί και δεν εξηγεί έγκαιρα τι θέλει από το παιδί.

7. Ένα μήνυμα που καλό θα ήταν να λάβουν τα παιδιά από τους γονείς τους, είναι πως και οι ίδιοι οι γονείς φροντίζουν τον εαυτό τους καθώς φροντίζουν τα παιδιά.. Ο γονιός θέλει να ικανοποιήσει και τις δικές του ανάγκες, πχ. να μην χαλάσει ο καναπές. Τα παιδιά δεν ζουν μόνα τους στο σπίτι, αλλά οι οικογένεια περιλαμβάνει κι άλλα άτομα που όλοι έχουν τις δικές τους ανάγκες. Όταν ο γονιός σέβεται τον εαυτό του, βάζοντας όρια στο παιδί, το παιδί μαθαίνει να σέβεται τον εαυτό του και τους  άλλους.

Κανόνες

Οι κανόνες μας βοηθάνε να ρυθμίσουμε κάποιες συμπεριφορές που μας δυσκολεύουν, πχ. όταν το παιδί ζητάει να του αγοράσουμε πράγματα από το περίπτερο και μας ενοχλεί αυτό.  Έτσι είναι πιο κατανοητό για το παιδί και για το γονιό, αν το κάνουμε (χρυσό) κανόνα: δεν αγοράζουμε τίποτα ποτέ από το περίπτερο. Με  αυτόν τον τρόπο, όταν το τηρούμε πιστά, δεν θα περάσει από το μυαλό του παιδιού να το ζητήσει αυτό. Συνήθως τα παιδιά ζητάνε πράγματα που τους χαρίζουμε μερικές φορές, αλλά δεν θέλουμε πάντα να το κάνουμε ή και μερικές φορές προσπαθούμε να το ελαττώσουμε.

Κανόνες μπορεί να είναι:

·       Δεν χοροπηδάμε στον καναπέ

·       Όταν πάμε βόλτα, δεν αγοράζουμε τίποτα

·       Κοιμόμαστε στις 9.00 μ.μ.

·       Πίνουμε κόκα κόλα μόνο τις Κυριακές

·       Τρώμε πατατάκια μόνο όταν κάποιος έχει γενέθλια

·       Τηλεόραση βλέπουμε μόνο το μεσημέρι.

·       Μετά τις 8.00 μ.μ. δε γράφουμε πια μαθήματα.

Δεν είναι ότι αυτοί οι συγκεκριμένοι κανόνες είναι απαραίτητοι.  Εσείς μπορείτε να κάνετε άλλους. Αν μια συμπεριφορά γίνεται συχνά θέμα και σας ενοχλεί, σκεφτείτε. Πολλές φορές οι γονείς υποκύπτουν σε αυτό που ζητάει το παιδί και αρχίζουν να το απαγορεύουν ότι το παιδί έχει ήδη πάρει πολύ. Για παράδειγμα, το παιδί έχει πάρει κάτι από το περίπτερο και τώρα θέλει και κάτι άλλο. Έχει πιει ήδη δύο ποτήρια κόκα κόλα και ζητάει τρίτο. Είναι πολύ δύσκολο να περιορίζεις μια συμπεριφορά, επειδή νομίζει ο γονιός ότι πέρασε τα όρια, παρά να μην την ξεκινήσουμε καν. Αυτό που θέλουμε να πετύχουμε είναι να μην το ζητάει καθόλου το παιδί. ◄

* Μαρέικε Στέιμαν – Κοκκαλίδου

Εξελικτική κλινική ψυχολόγος,

                                                                                       πτυχ. Παν. ‘Αμστερνταμ 

Πηγή: Περιοδικό "ΠΕΡΙ ΑΥΤΙΣΜΟΥ", Τεύχος 54, Φεβρουάριος - Μάρτιος 2014, σελ. 4-5

Κέντρο Υποστήριξης Γονέων

Ελλησπόντου 22, Καλαμαριά

Τηλ. 2310- 450941

Internet site: www.kyg.gr

E- mail: ypostirixigoneon@gmail.com